“مُرْشِدُ السَّبَب” risalesi, Bediüzzaman Said Nursî’nin imanî hakikatleri açıklarken kullandığı eşsiz temsil ve delillendirme yöntemlerinden biri olan “sebeb ve müsebbeb” ilişkisine dair derin bir tefekkür sunar. Bu risale, sebepler perdesi arkasındaki İlâhî irade ve kudreti izah ederek, insanın varlık ve olaylar karşısındaki bakış açısını tashih etmeyi hedefler.
Arapça olarak yayımlanan bu kıymetli eser, özellikle İslâm dünyasındaki Arapça okurlar için Risale-i Nur’un temel meselelerinden birine kapı aralamakta; kainatta cereyan eden her fiilin arkasında sonsuz bir kudretin bulunduğunu veciz ve etkili bir dille ifade etmektedir.
“مُرْشِدُ السَّبَب” risalesi, sebepler ile sonuçlar arasındaki ince dengeyi ve hikmeti anlamak isteyenler için vazgeçilmez bir kaynak niteliğindedir. İmanî derinliği artırmak ve hadiselerin arkasındaki İlâhî iradeyi görmek isteyen her okura hitap eder.